Historie

De historie van de Hoornse Brassband
De Oprichting

De oprichting De geschiedenis van de Hoornse Brassband gaat terug tot aan het begin van de jaren ’60. Een groepje ‘Leger des Heils’-muzikanten, met als initiatiefnemer de heer J. van den Hurk, wilde kerkdiensten met muziek opluisteren. Daartoe werd in februari 1961 een koperensemble in het leven geroepen. Maar voor het zover was, moesten er eerst een paar problemen overwonnen worden. Bijvoorbeeld, een niet onbelangrijk detail: waar konden ze het geld vandaan halen voor instrumenten en bladmuziek? De heer Van den Hurk wierp zich op als mecenas van het ensemble: hij betaalde de veelal tweedehands instrumenten uit eigen middelen. Wat muziek betreft bestond het repertoire hoofdzakelijk uit ‘Leger des Heils’-marsen en koralen.
Snelle bergen… Al snel groeide de belangstelling voor dit orkest: het ensemble speelde niet alleen meer in kerken, ook in bejaardentehuizen was de band een graag geziene gast. Zelfs in de gevangenis vonden de spelers een enthousiast publiek.
En diepe dalen… Helaas, na de geweldige start kwamen een aantal donkere jaren. Van 1969 tot 1974 liet de band nog nauwelijks van zich horen.
Nieuwe adem De komst van de heer J. Dijkstra bleek redding te bieden. Samen met de heer Van den Hurk vond hij een nieuwe repetitieruimte, te weten het ‘Oude Weeshuis’ en met circa 10 leden, wat oude instrumenten en muziek ging het van start. De heer Dijkstra en de heer van der Hurk bundelden hun krachten en regelden publicaties in de krant en zochten contact met Shell om een aantal liefhebbers van Engelse Brassbandmuziek aan te trekken. Met een bliksemactie werden donateurs geworven en kon men nieuwe muziek en een aantal tweedehands instrumenten kopen. Het eerste officiële optreden na de hernieuwde start vond plaats tijdens de Kerstsamenzang in de R.K. Kerk van de Heilige Engelbewaarder in 1974.

De Beginjaren
Rechtspersoon Om voor subsidie in aanmerking te komen moest de brassband rechtspersoon worden, dus een keuze maken tussen ‘vereniging’ of ‘stichting’. De keus viel op de verenigingsvorm. Vanaf dat moment is er sprake van “De Hoornse Brassband”.
Geld Subsidies waren echter niet voldoende om de aanschaf van nieuwe instrumenten te kunnen financieren en daarom moest de Brassband een geldlening afsluiten. Omdat de gemeente geen garantie maar wel een subsidie in het vooruitzicht stelde, stelden de heer Van den Hurk en de heer Dijkstra zich garant voor de betaling van de rente en aflossing. (Dit ging om een bedrag van ongeveer 25.000 gulden wat voor de heer Dijkstra bijna tot een echtelijke ruzie heeft geleid, want daar stond moeder de vrouw niet bepaald achter!). Vanaf de beginperiode tot op heden heeft de band veel steun van het Kerkenarmenfonds dat tegen aantrekkelijke condities geld leende en soms een bedrag schonk voor de aanschaf van instrumenten.
Leden De band ging vervolgens op zoek naar nieuwe leden. Het verhaal gaat dat Jan Dijkstra, die bij de gemeente Hoorn in diens was, de dossiers van de nieuwe inwoners van Hoorn bekeek om te weten te komen wat hun hobby’s waren. Muzikant? Dan werden ze gelijk ingelijfd bij de Brassband. Gelukkig voor de band was Hoorn een groeigemeente!
Puntjes op de “i” De heer Van der Hurk stond in 1974 als dirigent voor het orkest. Als de band moest optreden kwam de heer Rieuwert Blok een aantal repetities voor het concert om de puntjes op de “i” te zetten. In die periode ging de band over op Engelse Brassbandmuziek.
Spanning Tegen het einde van 1976 ontstonden spanningen binnen de vereniging welke een voortvloeisel waren uit het verschil van inzicht tussen de heer Dijkstra en de heer Van den Hurk inzake het repertoire. De inbreng van en de contacten met de heer Van der Hurk voor de verdere opbouw van de Brassband zijn hierdoor helaas beëindigd.
Nieuwe dirigent In 1976 werd de heer H. van Bruggen dirigent die voor een vergoeding van fl. 25,00 per repetitie de muzikale leiding overnam. Op 22 april 1977 werd onder zijn leiding het eerste donateursconcert gegeven samen met het “Hoorns Harmonie Orkest” waar de heer Van Bruggen euphonium speelde.
Concoursen Ook in 1977 liet de band voor het eerst van zich horen op een concours. Omdat de band nog nooit was ingedeeld in een klasse startte ze in de vierde afdeling van de bond. De vereniging had zich aangesloten bij de Nederlandse Federatie voor Christelijke Muziekverenigingen, de NFCM. Dit had als voordeel dat de voorzitter van de NFCM zich via de provincie kon inspannen voor een provinciaalsubsidie hetgeen dan ook meerdere malen gelukt is.
Scholen Jan Dijkstra had via zijn werk bij de gemeente veel contacten met de “schoolhoofden” en daardoor gaf de Brassband geregeld concerten op diverse scholen. Natuurlijk ook om de kosten te drukken. In het begin was dat met “bal na”, maar al gauw bleek dat Jan met de openingdans tevens de slotdans uitvoerde. Dat “bal na” werd dus alweer spoedig geschrapt!

De Jaren 80 (1)
Een nieuwe dirigent Na het vertrek van de heer Van Bruggen in 1979 heeft de heer J. van Ossenbruggen nog enkele weken voor de band gestaan en dirigeerde de vraag of hij iemand wist die de band op een hoger muzikaal peil kon brengen adviseerde hij Michael Pietersen. Na een afspraak voor een proefdirectie meldde Huub Robeerts, een collega van Michael, zich of ook hij in aanmerking kon komen voor een proefdirectie (toen was het natuurlijk nog Meneer Robeerts, maar leden mogen tegenwoordig “Huub” zeggen). Uiteindelijk viel de keuze met instemming van het merendeel van de leden op Huub en achteraf bezien is dat een zeer goede keuze geweest. “Met Huub kun je de eerste vijf jaar wel vooruit.” Sprak de heer J. van Ossenbruggen na het maken van de keuze.
Op concours! In januari 1980 werd Huub aangesteld als dirigent, en het lukte hem de Hoornse Brassband nieuw leven in te blazen, want het donateursconcert in dat jaar werd een groot succes. De volgende stap was het Brassbandfestival in Leeuwarden. Daar kreeg de band een goede waardering van de jury en daarop besloot men in oktober 1981 naar concours te gaan in Zaandam. De Hoornse Brassband kwam uit in de tweede afdeling en won een eerste prijs met 289 punten.
In die tijd was Frank Regeer de drummer, zo’n 15 jaar jong. Na het belletje van de jury begon Huub te dirigeren waarbij Frank vergat de snares op zijn trommel te zetten. Dit had als gevolg dat de dirigent voor de eerste en laatste keer tijdens een concours moest afslaan…
Onder leiding van deze muzikale dirigent zijn er bijna alleen maar eerste prijzen behaald en groeide de band uiteindelijk naar Ere-afdeling.
Groeien: Muzikaal en in instrumentaria In 1982 werd het eerste nieuwjaarsconcert gegeven in de Oosterkerk. Dit werd een succes en jarenlang is het nieuwjaarsconcert een traditie geweest. Het ledental was inclusief het jeugdorkest intussen gestegen tot 52 leden en vernieuwing van instrumenten was daarom nodig. Er werden dat jaar: 5 cornetten, 1 es-cornet, 2 euphoniums, 2 baritons, 1 es-bas en 1 grote trom aangeschaft. Een gigantische investering. Het A-orkest gaf dat jaar 12 concerten, waarbij het stijgende niveau van de band merkbaar was.
Hoogtepunten in de jaren ’80 waren de promotie naar de eerste afdeling in 1983 en de promotie naar afdeling uitmuntendheid in 1985. Een record aantal punten (315… niet gek hè) op een concours werd behaald in 1987 dankzij de geweldige uitvoering van “Contrasten” van Jan de Haan. Dit record werd pas in 1997 overtroffen.
Vele concerten werden er gegeven. Concerten in samenwerking met: jongerenkoor “Pai Nosso”, harmonie “St. Pancratius” uit Kerkrade, “St. Caecilia” uit Zwaag, “Brassband Celme”, dansschool “Peter Verbiest”, het “West-Fries mannenkoor” en het “Hoorns Harmonie Orkest” is slechts een greep…
Bijzonder was het optreden waarvoor de Brassband per trein afreisde naar Kerkrade. Dit was ter ere van een hoge kerkelijke onderscheiding voor de vader van Marie-José Robeerts. ’s Avonds met de trein terug was ook REUZE gezellig!
Engeland Wim en Els Rietkerk waren de organisatoren van de zeer geslaagde overtocht naar het Engelse “Nottingham” voor een uitwisseling met de “Huthwaite Prize Band.” Hier werden de band tijdens het kerstoptreden. Op de nuchtere Westfriezen geconfronteerd met de Engelse ontbijten, fish and chips en de Engelse “pints”. Dat de uitspraak “die rare Hollanders” niet uit de lucht gegrepen is, bewezen de leden wel tijdens de Hollandse act op de feestavond, waar de mannen verkleed als meisjes in een lichtblauw of roze satijnen pakje hun dansje uitvoerden!
Vooral toen hun zwaar behaarde benen die, als het rokje omhoog ging, het publiek in extase bracht.
Wat een inzet voor het welslagen van de uitwisseling…
Na het bezoek aan Engeland, zijn de leden van de Huthwaite Prize Band ook in Hoorn op bezoek geweest. Hier is door het Videoarchief Hoorn een leuke film van gemaakt.

De Jaren 80 (2)
Acties Om de immer lijdende clubkas te spekken werd door toenmalig voorzitter Wim Rietkerk en Huub Robeerts een kwartetspellenactie op poten gezet. Kaarten met foto’s uit Hoorn bezorgde de vereniging een financieel succes! Minder succesvol was de oliebollenactie. Bij een kraam op de markt werden oliebollen gekocht en de leden probeerden deze aan de man te brengen. Het was één grote ellende! De bodem van de zak werd week van de overdadig aanwezige olie… dus moest een hand onder de zak worden gehouden anders rolden de bollen met de gesmolten poedersuiker er spontaan onder uit! Dat verkoopt niet. Het ging hier dus ook om een eenmalige actie.
De Brassband heeft ook nog in de tulpenhandel gezeten. Het zogenaamde tulpenproject. Om een partijtje dempers te bekostigen heeft Frits Keuper, euphonium-speler, eens een wagen tulpen naar het VU in Amsterdam gebracht. De vader van een jeugdlid werkte bij het VU en wilde ter ere van Valentijnsdag (van horen zeggen) alle dames aldaar een bosje geven.
Frits heeft sowieso wel wat met dempers… De dirigent wilde dat alle cornetten een wow-wow-demper kregen. Afijn… ze werden besteld en binnen een week had Frits ze in huis doch vergat ze de eerste repetitie mee te nemen. De dirigent begon er ook niet meer over en pas na ruim een jaar vroeg de dirigent aan Frits, die toen penningmeester was: “Kunnen alle cornetten een wow-wow-demper krijgen?”
De eerste speculaasactie van de Brassband was tevens het begin van de “Brassers”, een groepje van Brassband-leden die door het maken van aangename lichte muziek wat bijverdienen voor de clubkas. Op een van de Firma Groot gehuurde vrachtwagen met een zeer ervaren chauffeur (zus van Leo, er lopen sindsdien verdacht veel leden met een kunstgebit) werden deze Brassers vervoerd, en de overige Brassbandleden verkochten speculaaspoppen. Deze actie wordt uiteraard elk jaar in november gehouden en nu gebeurde het eens dat “trombonist” Eelke Wiersma vermoedelijk dacht dat het midzomer was want hij kwam in zomertenue. Juist dat jaar kwam de verkoop maar moeizaam op gang en de hagel en snijdende koude wind vloog de mensen om de oren. Eelke zat vanaf 10 uur ’s morgens te rillen van de kou. Eindelijk om 5 uur kwam een kennis van een der leden die de verlossende woorden sprak: “Geef mij de laatste 100 poppen maar.” De leden zijn hem er nog steeds dankbaar voor.
Wereld Muziek Concours De Hoornse Brassband heeft ook meegedaan aan het Wereld Muziek Concours (WMC) in Kerkrade. Veel leden werden bij familie van de dirigent ondergebracht zodat een alcoholvrije avond voorafgaand het concert gegarandeerd was. Dit mocht echter niet baten, de enige reden waarom de Brassband het “vaandel” in de afdeling uitmuntendheid mee mocht nemen was dat het andere orkest uit dezelfde afdeling ook niet zo best speelde.
Frits Landesbergen Voor een volledig uitverkochte Oosterkerk werden de tachtiger jaren in 1989 afgesloten met een nieuwjaarsconcert in samenwerking met “Bernhard Berkhouts Swingmates” met “Frits Landesbergen” op vibrafoon.
De Heren S. en K. Een aardige anekdote, dat beslist het vermelden waard is, is ook hetgeen gebeurde na het 12 1/2 jarige huwelijks-feest van Huub en Marie-José Robeerts. De volledige Brassband was aanwezig en een aantal leden werden door de gastheer aangemoedigd zoveel mogelijk alcoholische drankjes te gebruiken aangezien er toch een vast bedrag was afgesproken. Twee van deze leden, de heer S. en de heer K., moesten ’s nachts op de fiets van dansschool “Peter Verbiest” naar een verderop gelegen dorp om thuis te komen. Afijn… de heer S. fietsend met trombonekoffer in de hand, terwijl de heer K. zijn cornetkoffer op zijn bagagedrager vastgebonden had met een zogeheten “spin”. Dat ging prima tot de spin van de heer K. op onverklaarbare wijze in het wiel vast draaide. De fiets kon vervolgens niet meer voor- of achteruit en werd daarom bij een willekeurige woning achtergelaten. De heer K. sprong, met in de ene hand de cornet en in de andere hand de trombone achterop de fiets, een sportmodel, van de heer S. Na ongeveer 15 meter gereden te hebben zakte de heer K op onverklaarbare wijze door het achterwiel van de fiets van de heer S. Dit betekende weer een fiets minder. Sjokkend liep het span door de straat tot ze midden in de nacht een lampje zagen branden waar ze aanbelden. Een taxi werd gebeld en na bij wildvreemde mensen nog een even een afzakkertje te hebben gehaald bracht de taxi de heren thuis. De dag daarop hebben de heren een middag besteed om:
• de fietsen te zoeken, want ’s nachts zag de straat er heel anders uit dan overdag,
• om de heer K. zijn instrument te zoeken die hij ergens achtergelaten had.
Het duo heeft een aantal angstige uurtjes gehad want hoe vertel je zoiets de vereniging. Gelukkig kon de cornet afgehaald worden bij het taxibedrijf want de dienstdoende chauffeur had de koffer in zijn taxi gevonden.
Kortom: Een feest om nooit te vergeten!

De Jaren 90
City of Lincoln Band Ook de jaren negentig kunnen als zeer actieve jaren worden omschreven. De brassband had de smaak te pakken gekregen wat uitwisselingen betreft. Reeds jaren een zeer trouw lid, Rien de Vroome, cornettist, heeft tot twee keer toe op een geweldige wijze de uitwisselingen met de “City of Lincoln Band” uit Lincoln in Engeland georganiseerd. In 1990 werd deze reis samen met de “Big-Band” van de muziekschool Gerard Boedijn gemaakt. De leden werden ondergebracht bij leden aldaar. Naast concertjes en spontane optredens hebben de leden kennis kunnen maken met het edele golfspel, en… jawel… hebben ze zweef gevlogen.
The Stripper Een populair brassnummer in die tijd was “The Stripper”. Een excentrieke Engelsman nam dit nogal letterlijk op en begon zich tijdens dit nummer uit te kleden. Het regende op dat moment “shillings” van genietend publiek. Hier kan geen speculaasactie tegenop!
België Twee andere uitwisselingen waren die met “Brass ’90” uit Schinveld en de “Alsembergse Brassband” uit Beersel (België). Deze laatste uitwisseling bestond naast het geven van een concert uit onder meer een bezoek aan Brussel. Ontvangst om een uur of acht met champagne en de kennismaking met de gast-gezinnen viel degene die het dorpje snel konden vinden ten deel. Jeroen Meisner, de drummer, en zijn vrouw kwamen na een lange reis, om een uur of 23:30 aanscheuren! Weer anderen maakten het helemaal bond en reden met een omweg via Brugge naar Beersel.
30-jarig Jubileum Alle bovengenoemde orkesten zijn natuurlijk ook in Hoorn geweest en hebben een rondleiding door de Westfriese contreien genoten. Er waren natuurlijk veel meer activiteiten. Het dertigjarig jubileum is met een jubileumconcert en een reünie voor oud-leden een onvergetelijke dag geworden, met een overheerlijk koud buffet. Dit buffet was verzorgd door onze band-cateraarster, Willy de Vries. In het jubileumjaar werd ook nog een HaFaBra-festival gehouden en georganiseerd. Aan dit concert deden een groot aantal korpsen en orkesten uit de regio mee en werden ze gejureerd door de heer J. van Ossenbruggen. Dit alles vond plaats in cultureel centrum “De Huesmolen”.
Overige Concerten De Brassband heeft in de jaren negentig samen concerten gegeven met onder andere: “Floraklanken”, het “St. Janskoor”, interkerkelijk koor “Echo” (3x), het “Zaans Symfonie-orkest” (wat zat iedereen ineens weer rechtop toen de kanonnen bulderden tijdens het nummer “Ouverture 1812”), musical popkoor “Broadway”, fanfare “Dr. Nuyens” en mannenkoor “Zang en Vriendschap” uit Haarlem. Een optreden samen met het Carillon aan de Kerkstraat in Hoorn (voormalig Kien-kerk) blijkt een jaarlijks terugkerend evenement te zijn tijdens de Open Monumenten Dag. Met deze vreemde combinatie van carillon en koper blijkt de Brassband ook zeer goed uit de voeten te kunnen. Het gebeurde eens dat de Brassband op een regenachtige zaterdag zou spelen en er was door het Open Monumenten Dag Comité een tent beloofd voor het geval het te nat zou worden. Het werd dus te nat, maar in plaats van een tent stond er een volledig afgesloten vrachtwagen waar de spelers in konden kruipen. De band speelde in een volledig afgesloten ruimte! t Was een van de concerten waarvan de leden dachten: “Kunnen we volgend jaar niet beter een cassettebandje meesturen?”
Om meer naamsbekendheid te krijgen en nieuwe leden te werven heeft de Hoornse Brassband een openbare repetitie gehouden in muziekschool “Gerard Boedijn” te Hoorn. Kinderen die het voorbereidend instrumentaal onderwijs volgden werden uitgenodigd tussen de muzikanten plaats te nemen. Oud-lid Wouter Hakhoff vertelde het verhaal “Wat is de wereld zonder muziek?” en tot slot werd het door Wouter gearrangeerde “au clair de la lune” door de Brassband samen met de leerlingen op de blokfluit gespeeld. Het leverde niet één nieuw lid op, maar het was toch een bijzonder leuke dag.
Over geslaagde dagen gesproken… Het bestuur heeft een keer een studiedag georganiseerd voorafgaand aan een concours. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, inclusief een warme maaltijd wederom verzorgd door de familie De Vries, werd er gerepeteerd met beroepsmusici en…. mevrouw Samama die ons een les in “mensendieck” gaf. (Mensendieck = gymnastische oefeningen ter bevordering van een goede lichaamshouding) Het kwam erop neer dat de spelers moesten toeteren in een apenhouding voor het beste resultaat. Het hielp!
Tenminste, Huub kon het verschil duidelijk merken; de Brassband leden minder. Sindsdien eten de spelers nu voor élke repetitie een banaan.
Het gevolg van deze studiedag was de laatse promotie van de Brassband. Op het concours behaalde de band 315,5 punten en promotie naar de ERE-afdeling. Dit mede door de enorme inzet van de dirigent.
De Toekomst
Al sinds 1961 is de brassband zeer actief en worden vele verschillende activiteiten ondernomen. De vereniging wil niets liever dan dit nog jarenlang voortzetten. Daarom is het belangrijk om ook alvast een blik in de toekomst te werpen. En in die toekomst… hoopt de brassband u te mogen verwelkomen. Een regelmatige aanwas van nieuwe leden is immers essentieel.
Houd u daarom van? Muziek? – Zelf muziek maken? – Samen muziek maken? – Gezelligheid?
Word dan lid van de Hoornse Brassband!
De vereniging kan altijd nieuwe leden gebruiken. Dus of u nu voor het eerst een instrument in handen neemt of al een doorgewinterde muzikant bent, u bent welkom. Hieronder staat de belangrijkste informatie.
Instrument U hoeft (gelukkig) niet zelf een instrument aan te schaffen. Alle leden krijgen van de vereniging een instrument, dat u mag gebruiken zo lang als u lid bent. Nog nooit een instrument bespeeld? U mag het instrument rustig uitproberen voordat u echt lid wordt en muziekles neemt.
Muziekles Om een instrument goed te leren bespelen is muziekles noodzakelijk. Tijdens de lessen leert u op ontspannende wijze hoe u het instrument bespeelt. De muzieklessen verzorgt de brassband niet zelf, maar worden gegeven door vakbekwame docenten.
Meer informatie Wilt u meer informatie, Klik hier Of neem contact op met onze leerlingen coördinator: Franka Dekker.

Leerorkest “Door de Bogt”
De start van het jeugdorkest In de periode rond 1976 is de brassband een jeugd/leerorkest begonnen. Later werd dit ook wel het B-orkest genoemd. Op dit moment noemen wij het leerorkest “Door de Bogt”. Ruud Nawijn, een fantastisch euphoniumspeler was de eerste dirigent, later gevolgd door mevrouw H. Kompas en Carolien Tuitel.
Lesgeven Aanvankelijk werden de jeugdleden door eigen leden opgeleid. De heren Anton Semler, Ernst de Jager, Jan Dijkstra, Jandirk Rozemuller, Jan Geus en Frits Keuper hebben zich met die opleiding in de voormalig Prinses lreneschool beziggehouden. In die tijd dat de leden zelf les gaven werd er twee maal per jaar een open dag gehouden waarop de leerlingen konden laten horen wat de vorderingen waren. De belangstelling van de ouders was altijd verheugend. Nadat de muziekschool in Hoorn was opgericht, werden de toekomstige muzikanten daar opgeleid. “Goede wijn behoeft geen krans” aldus sprak de heer Dijkstra over Theo Visser die in 1981 het orkest overnam. Onder zijn bezielende leiding bloeide het jeugdorkest uit tot een volwaardige jeugdbrassband. Het gevolg hiervan was dat ook voor dit orkest een bepaald niveau noodzakelijk was en dus werd er een leerlingengroepje opgericht, het C-orkest. Rond deze tijd werden diverse jeugdweekenden georganiseerd naar o.a. Schoorl en Drenthe.
Diverse dirigenten Na Theo Visser volgden Huub Robeerts en Ellen de Moel, elkaar met korte tussenposen op waarna het tijdperk Maria Pennekamp aanbrak. Met leuke vlotte populaire muziekstukken werd meerdere malen deelgenomen aan het LOF, Leerling-Orkesten-Festival in Heiloo. Naast de donateur concerten werden ook diverse concertjes, een jeugdweekend in Groet en bowlingavonden voor de jeugd georganiseerd.
Wouter Hakhoff is van 1991 tot de opheffing van het orkestleden kwamen in het A-orkest.
De aanwas van nieuwe leden liep sterk terug. De ouder wordende jeugd bleef tevens het jeugd/leerorkest ondersteunen. Tijdens het laatste concert waren er bij het jeugd/leerorkest nog maar twee leden die nog niet in het A-orkest speelden, waarna het orkest is opgeheven.
Begin de 21e eeuw heeft de Hoornse Brassband weer jeugdige aanwas. Hiervoor is dan ook in 2003 een nieuw jeugd/leerorkest opgericht. Onder bezielende leiding van Frits Keuper speelt de jeugd leuke stukken en hebben zij zelfs meegedaan aan een solistenconcours. Echter na enkele jaren stroomden alle jeugdleden door naar het grote orkest waardoor het jeugd/leerorkest in 2005 tijdelijk is opgeschort.
Een nieuwe start Na enkele jaren van actieve ledenwerving via open dagen en concerten in verschillende wijken van de gemeente, is het gelukt om in 2012 opnieuw te starten met een jeugd/leerorkest. Onze toenmalige dirigent, Erwin ter Bogt, heeft hier heel veel tijd en energie ingestoken, vandaar de nieuwe naam: “Door de Bogt”. Momenteel staat het leerorkest “Door de Bogt” onder leiding van Gertjan Loot.